Lieve allemaal,

hier weer even update over hoe het op dit moment gaat met Debby. Ze heeft net de eerste chemokuur achter de rug en is erg misselijk en vermoeid. Vandaar dat ik, René, even achter de computer ben gekropen. Voor degene die mij niet kennen, ik ben die zwerver(koosnaampje, geen echte) op de foto.

Woensdagavond is ze het ziekenhuis ingegaan, daar heeft ze meteen het infuus met zoutoplossing gekregen. Ging niet helemaal goed, ze is wel 4 keer geprikt en later bleek dat het nog niet goed zat. Het was allemaal een beetje onwennig, logisch ook, en daarom heeft ze de eerste nacht bijna niet geslapen. Gelukkig had ze gezellige kamergenoten, vooral met Jan heeft ze verschrikkelijke lol gehad.
Donderdag heeft ze dan, nadat het schoonspoelen, de eerste chemo gehad, eerst 10 minuten en later nog ééntje van 4 uur. Toen dat achter de rug was, moest ze weer aan de zoutoplossing. Dit ging allemaal voorspoedig, ze mocht rond een uur of 10 het ziekenhuis verlaten. Ze had alleen iets teveel water gedronken en dat in combinatie met het infuus was iets teveel van het goede. Met andere woorden, ze had teveel vocht binnengekregen. Dat vocht werd ook binnengehouden en dus kreeg ze plaspillen. Dus de tweede nacht was ook niet echt een beste zult U begrijpen.....
Nu ligt ze bij haar ouders, daar blijft ze voorlopig ook. Zoals ik al schreef, ze is erg vermoeid en misselijk.
Nu moet ze a.s. woensdag weer naar het ziekenhuis, ten eerste om bloed te prikken en ten tweede om een biopsie te laten doen. Dit houdt in dat de dokter een stukje weefsel uit de bultjes in haar nek weghaald om dit te analyseren. Dit met het oog op een eventuele extra en/of andere behandeling.
Dus nu is het gewoon afwachten hoe het zich verder ontwikkeld en hoe Debby zich hersteld met het oog op de tweede chemokuur.

Ook willen wij, Debby, haar ouders, Jasper en Barbara en ik, iedereen bedanken voor alle lieve, leuke, schattige en ontroerende kaartjes, berichtjes en telefoontjes. Dit geeft ons, en vooral Debby, heel veel kracht.

Ik denk dat ik het hierbij maar laat. Ik, eigenlijk wij, gaan proberen nog wat te slapen.

René(in naam van Debby)

Hallo lieve mensen,

hier een berichtje van mij. Op dit moment gaat het redelijk goed met mij. Ik krijg vandaag mijn eerste tatoo.... nee hoor, het is permanente make-up op mijn wenkbrauwen! Het moet echter een beetje lijken op het laten zetten van een tatoage.
Morgen heb ik een drukke dag. Dan moet ik eerst naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken en naar de chirurg. De chirurg gaat een biopsie doen vanuit de uitzaaiingen in mijn nek om te kijken of ik ook chemo tabletten extra kan gaan slikken. 's Middags ga ik voor een pruik kijken. Daar zie ik wel wat tegenop.

En dan is woensdag overdag een "rust" dagje en dan moet ik om 19.00 uur in het ziekenhuis zijn. Ik krijg dan meteen een infuus met een soort zoutoplossing voor mijn nieren. En donderdag gaat de chemo beginnen. Twee zakken met verschillende chemo. Een zak duurt 10 minuten en een zak duurt 4 uur. Tijdens het toedienen van de chemo mag ik mijn kamer niet verlaten. Met het infuus met zoutoplossing mag ik wel het ziekenhuis door wandelen. En ik ga dan vrijdag in de loop van de dag weer naar huis (lees naar pa en ma).

Zoals Barbara en Jasper al hebben aangegeven, wil je op bezoek komen dan graag eerst smsen of contact opnemen met mijn ouders. Ik weet niet of en hoe ziek ik wordt en er mogen niet meer dan 2 mensen tegelijk komen.

Iedereen nogmaals heel erg bedankt voor de lieve smsjes, kaartjes, mailtjes en telefoontjes. Ik weet dat ik niet alleen sta in deze strijd en samen met jullie ga ik ervoor om weer helemaal beter te worden.

Dikke kus Debby

Tot zover...

Lieve Familie, vrienden en kennissen,

Ik denk dat we voor ons allemaal kunnen spreken dat de afgelopen weken erg spannend en verdrietig waren. Er is een heleboel gebeurd, we hadden ons niet voor kunnen stellen dat het jaar zo vervelend zou beginnen.

Alle belangstelling wordt echt onwijs gewaardeerd, alle telefoontjes, smsjes, kaartjes en cadeaus zijn een echte steun voor Debby maar ook voor de rest van de famillie! Om te voorkomen dat Debby alles 6000 keer moet vertellen zijn we op het idee gekomen om een blog te maken. Hierin kunnen jullie lezen wat er allemaal gebeurd in Debby haar leven op dit moment.

Laten we maar beginnen bij het begin: Maandag 11 januari moest Deb naar het ziekenhuis voor de uitslag van de lymfklierpunctie. De uitslag was niet goed, uit de punctie blijkt dat de knobbels in haar nek uitzaaiingen zijn van een tumor ergens in haar lijf. Na grondig borstonderzoek bleek dat er geen sprake was van borstkanker. Vervolgens zijn de longen onderzocht d.m.v. een PET/CT scan. Toen kwamen er 5 lange dagen van wachten op die uitslag.

Maandag 18 januari om 13.30 werd er een bom gegooid op het leven van Debby en de rest van het gezin, longkanker. De tumor is vrij uitgebreid en zit in de rechter long en dus met uitzaaiingen in de lymfeklieren. Waar het op neerkomt is dat ze eerst 4 chemokuren moet ondergaan met 3 weken tussen elke chemo. We hopen dat de tumor slinkt en dat deze dan bestraald kan worden. Over de prognose kunnen ze weinig zeggen behalve dat de kans op genezing kleiner is dan 10%. Dat het heel serieus is, is duidelijk desalniettemin gaan we voor die 10% en gaan we er met zijn allen vanuit dat Debby nog heel lang bij ons blijft. Debby is heel dapper en sterk en gaat aankomende woensdag met opgeheven hoofd naar het ziekenhuis voor de chemotherapie. In principe zijn er op de afdeling waar Debby ligt (5^e etage Ligtenberg te Amersfoort) geen bezoekuren maar omdat de chemokuur zeer vermoeiend kan zijn en er maximaal 2 personen tegelijk op bezoek mogen komen is het raadzaam van te voren even te smsen of het Debby uitkomt. Ik denk dat dit voorlopig wel even genoeg informatie is voor iedereen om te verwerken. Mochten er vragen zijn, of jullie willen Deb even spreken, sms haar dan even i.p.v. een belletje, Debby kan dan zelf bepalen op wat voor moment zij even terugbelt.

Groetjes Barbara en Jasper (namens Debby)