Lieve allemaal,
hier weer even update over hoe het op dit moment gaat met Debby. Ze heeft net de eerste chemokuur achter de rug en is erg misselijk en vermoeid. Vandaar dat ik, René, even achter de computer ben gekropen. Voor degene die mij niet kennen, ik ben die zwerver(koosnaampje, geen echte) op de foto.
Woensdagavond is ze het ziekenhuis ingegaan, daar heeft ze meteen het infuus met zoutoplossing gekregen. Ging niet helemaal goed, ze is wel 4 keer geprikt en later bleek dat het nog niet goed zat. Het was allemaal een beetje onwennig, logisch ook, en daarom heeft ze de eerste nacht bijna niet geslapen. Gelukkig had ze gezellige kamergenoten, vooral met Jan heeft ze verschrikkelijke lol gehad.
Donderdag heeft ze dan, nadat het schoonspoelen, de eerste chemo gehad, eerst 10 minuten en later nog ééntje van 4 uur. Toen dat achter de rug was, moest ze weer aan de zoutoplossing. Dit ging allemaal voorspoedig, ze mocht rond een uur of 10 het ziekenhuis verlaten. Ze had alleen iets teveel water gedronken en dat in combinatie met het infuus was iets teveel van het goede. Met andere woorden, ze had teveel vocht binnengekregen. Dat vocht werd ook binnengehouden en dus kreeg ze plaspillen. Dus de tweede nacht was ook niet echt een beste zult U begrijpen.....
Nu ligt ze bij haar ouders, daar blijft ze voorlopig ook. Zoals ik al schreef, ze is erg vermoeid en misselijk.
Nu moet ze a.s. woensdag weer naar het ziekenhuis, ten eerste om bloed te prikken en ten tweede om een biopsie te laten doen. Dit houdt in dat de dokter een stukje weefsel uit de bultjes in haar nek weghaald om dit te analyseren. Dit met het oog op een eventuele extra en/of andere behandeling.
Dus nu is het gewoon afwachten hoe het zich verder ontwikkeld en hoe Debby zich hersteld met het oog op de tweede chemokuur.
Ook willen wij, Debby, haar ouders, Jasper en Barbara en ik, iedereen bedanken voor alle lieve, leuke, schattige en ontroerende kaartjes, berichtjes en telefoontjes. Dit geeft ons, en vooral Debby, heel veel kracht.
Ik denk dat ik het hierbij maar laat. Ik, eigenlijk wij, gaan proberen nog wat te slapen.
René(in naam van Debby)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hey zussie, heb je net even gezien, maar wat was je ziek! Hoop zo dat het snel weer beter gaat met je! Love you! Dikke kus van je broer!
BeantwoordenVerwijderenHey Deb,
BeantwoordenVerwijderenLaat die troep maar zijn werk doen in je lichaam. Ik hoop dat jij je snel beter voelt.
Wat een onwijze, mooie foto van jou en Rene!
Liefs van Birgit
Lieve Deb, heel veel sterkte en we hopen dat je je heel snel weer beter gaat voelen.
BeantwoordenVerwijderenWe denken aan je.
Liefs van Yersey en Trudy
He Debby
BeantwoordenVerwijderenIk schrok even van het telefoontje van Marco. Wij willen je sterkte wensen. Laat je je maaar lekker verwennen door je ouders dat mag best nu jij je kloten voelt. Doe de groeten aan de rest.Ik hou contact. Groetjes en veel liefs Bernadette en de rest
Lieve Debby, We hopen dat je je al wat beter voelt dan gisteren. Laat je maar lekker verwennen. Kus Karin en Ben
BeantwoordenVerwijderenHey Debby wij blijven je hier op blogspot ook zeker volgen en wensen je van harte sterkte en van ons allen een grote pakkerd!
BeantwoordenVerwijderenEn uiteraard ook vel sterkte voor de rest van de Familie.
Groetjes Jeroen, Tante Anneke en Ome Gert
Lieve Debby
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het een beetje gaat en ik wens je heel veel sterkte.
Dikke pakkerd van Oma van Someren!
Lieve Debby,
BeantwoordenVerwijderenHopelijk voel je je inmiddels iets beter. Heel veel sterkte en laat je maar lekker verwennen!
groetjes Jeroen en Nadine en een knuffel van Ymke
Lieve Debby,
BeantwoordenVerwijderenWat is er in een korte tijd veel over jou en je dierbaren heengekomen, niet te bevatten!
De eerste chemo gelukkig achter je hopelijk voel je je snel weer goed.
Heel veel sterkte en we denken aan je.
Veel liefs uit Zwolle, Edwin & Marleen
Hoi Debby
BeantwoordenVerwijderenWe blijven je volgen op de bogspot. We hopen dat het inmiddels een beetje beter gaat met je. We denken aan jullie.
Groetjes Marian en Jose
Hoi Debby en Familie,
BeantwoordenVerwijderenHoe hard kan het leven zijn!
Jullie krijgen heel wat voor je kiezen
maar bijzonder knap dat je nog steeds je
humor houd.
Heel veel sterkte de komende tijd.
groet,
Sjaak en Edith, lisserbroek