Vakantie en chemo

Hallo lieve allemaal,

Het is een tijdje stil geweest want ik had vakantie! Heerlijk moet ik jullie zeggen, maar ik zal met het begin beginnen.

Op 1 september traden mijn allerliefste broer en schoonzus met elkaar in het huwelijk. Een prachtige dag met prachtig weer en een prachtig bruidspaar!!! Ik heb de hele dag meegemaakt en ik heb genoten. Het was met recht de mooiste dag van hun leven en een onvergetelijke herinnering. Kan niet wachten op de foto's! De dag na de bruiloft hebben we heerlijk ontbeten met het kersverse echtpaar van Someren, maar ik was gesloopt! Echter, Rene en ik gingen een lang weekend naar Vinkel (Brabant). We hadden van goede vriendin Lisette een bungalow ter beschikking gekregen waar we heerlijke dagen hebben gehad. We hadden prachtig weer, maar ik heb meer geslapen dan van het weer genoten. Ik was echt gesloopt na de bruiloft en had erg veel pijn in mijn onderrug.

Op maandag 6 september gingen we voor we naar huis gingen eerst Mylou (a.k.a. terrorkat) ophalen bij pa en ma van Someren. Daar aangekomen kon ik niet meer zitten, lopen of liggen en hebben we besloten het AVL te bellen. Mijn radiotherapeut was met vakantie en mijn dossier werd aan een andere arts doorgespeeld die mij terug zou bellen. En inderdaad werd ik niet veel later teruggebeld. We hebben mijn klachten besproken en toen besloten dat ik die week (1 week voor mijn vakantie naar Portugal) eenmalig bestraald zou worden op mijn 4e lendewervel. De bijwerking die hierbij kwam kijken was dat de pijn in het begin veel erger zou worden en na een dag of 5 zou gaan zakken. Dat heb ik geweten! Ik ben 2,5 minuut bestraald en kon de zondag niet uit bed komen van de pijn! Ik heb toen echt gedacht dat mijn vakantie naar Portugal niet door zou gaan! Maar dinsdagochtend ging ik beter uit mijn ogen kijken en zakte de pijn weg. Ik kon dus toch met vakantie!!!!!

Op woensdagochtend om 02.00 uur kwam lieve Mayke mij en Mirjam halen om ons naar Schiphol te brengen. Op Schiphol hebben we, na het inchecken, een rolstoel voor mij geregeld omdat lopen teveel energie kost. Samen met Mayke nog gezellig koffie gedronken en toen met knikkende knieen door de douane! Ik had alle papieren rond mijn medicatie geregeld, maar had van tevoren nachtmerries gehad i.v.m mijn morfine. Echter, toen ik meldde dat ik medicijnen in mijn handbagage had, was er niks meer aan de hand en konden we zonder problemen door de douane. De vlucht ging voorspoedig en om 10.00 uur woensdagochtend zaten wij in ons zeer kleinschalige en kneuterige app. complex. Het werd alleen verhuurd aan nederlanders en het Tokkie gehalte was er hoog. Toch was het erg leuk en hebben wij er ons prima vermaakt. Mirjam viel een beetje buiten de boot, zij heeft namelijk geen tatoeages en ieder ander wel. Zelfs ik heb 7 tatoes, al moet je ze met een loep zoeken, want het zijn tatoeage puntjes voor de bestralingen!!! Maar toch, Mirjam heeft echt geen tatoes!!

Al met al hebben we een fantastische vakantie gehad. Er was op ongeveer 50 meter lopen een lift die ons naar het strand bracht en het oude centrum was op 200 meter lopen, wat voor mij nog goed te doen was. We hebben dus heerlijke dagen op het strand doorgebracht, 1 dag een auto gehuurd en heerlijk elke avond in het centrum gegeten. Veel te snel waren de 10 dagen voorbij!

Zaterdag 25 september kwamen we, na vertraging, om 04.10 uur aan op Schiphol. Rene kwam ons halen. Jasper en Barbara kwamen ongeveer 2 uur later dan ons aan op Schiphol. Zij kwamen terug van hun huwelijksreis naar Oeganda en Tanzania.
Rene heeft Mirjam thuis afgezet en we lagen zelf rond 06.00 uur op bed. Ik heb geslapen van 07.00 uur tot 12.00 uur en toen Jolanda en Joost gevraagd of we op kraamvisite mochten komen. Op dinsdag 14 september is Jolanda namelijk bevallen van een wolk van een zoon, genaamd Mees. En ik wilde deze mooie man nog even zien en knuffelen voordat ik aan de chemo zou gaan. Het bleek druk bij Jo en Joost, want Barbara & Jasper, Hans & Regina en Willem & Jetty waren ook van de partij. Ik heb heerlijk geknuffeld met de kleine Mees en ben erg blij hem gezien te hebben.

Maandag begon het harde leven weer. Ik moest weer de strijd aan met de kanker en dat betekende dat ik maandag moest beginnen met bloed prikken. Rest van de dag heerlijk voor mezelf. Dinsdag moest ik om 13.30 uur in het ziekenhuis zijn voor het aanbrengen van mijn p-a-c. Moeders ging met me mee. Ik werd rond 14.00 uur naar de ok gereden en weet alleen nog dat ik huilend wakker werd op de uitslaap kamer. Omdat ik morfine preparaten had gehad mocht ik pas om 19.30 uur het ziekenhuis verlaten. Rene heeft mijn moeder afgelost en om 20.00 uur waren we thuis en hebben we nog lekker gegeten. In het ziekenhuis hadden we nog wel gevraagd of mijn bloed in orde was voor de chemo de volgende dag. Dat bleek niet helemaal het geval. Ik mocht wel aan de chemo afgelopen woensdag, maar zou ook nog 2 zakken bloed toegedient krijgen.

Woensdag waren Rene en ik om 10.15 uur in het ziekenhuis. Op tijd lag ik aan de zoutoplosing en werd er bloed afgenomen om mijn bloedgroep te bepalen. Alles liep gesmeerd en om 12.30 uur zat de chemo erin. Toen moest ik nog aan het bloed. Mijn HB gehalte was namelijk 5,5 en deze moet tussen de 7,9 en 10 zijn!! Dit verklaart meteen waarom ik zo weinig energie had. Echter, een zak bloed doet er 2 tot 4 uur over om mijn lichaam in te stromen. Dat maal twee en jullie kunnen het zelf uitrekenen! Om 21.15 uur verlieten we weer het ziekenhuis op weg naar huis! Lekker een gezellig uitje hoor, een ziekenhuis bezoekje! Echt een aanrader van Rene en mij, hahaha.

Nu is het vrijdag en voel ik me wonderbaarlijk goed. Ik heb kleur op mijn wangen en ben niet beroerd. Ik voel me ook niet 100%, maar alles valt me 100% mee. Nu maar hopen dat de chemo ook doet wat het moet doen. Dat hoor ik pas de derde week na de tweede chemo kuur. Nu gaan we op voor de 2e chemo op 20 oktober en dan zien we weer verder.

Nou, het was een heel verhaal, maar jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Ik hoop dat met jullie alles goed is en gaat en ik spreek, sms, bel of zie jullie snel weer.

Hele dikke kus Debby