De 2e chemo weer achter de rug.....

Hallo lieve vrienden en familie.

Ik schrijf nu meteen maar wat op het blog, want nu voel ik mij nog aardig goed. Ik ben afgelopen woensdagavond weer opgenomen voor de 2e chemo kuur. Dit maal was de ontvangst 1000X beter dan de eerste keer!Echter het infuus aanbrengen blijft een probleem. Geraldine heeft het 1 keer zelf geprobeerd en daarna zijn wij naar de SEH gegaan waar broeder Rob mij meteen goed prikte. Echter, ik blijf het infuus voelen en daarom heb ik besloten om een porto-cath aan te laten brengen. Dit is een kastje onder de huid waarin het infuus aangebracht kan worden. Hij wordt onder plaatselijke verdoving aangebracht en komt boven mijn borst (geen idee of dat links of rechts komt). Je ziet dan alleen 2 hele kleine littekentjes en een bultje onder de huid. Het voordeel van zo'n porto-cath is dat ze maar i keer in dat ding hoeven aan te prikken en ik verder nergens last van heb. Zal wel schelen de volgende 2 chemo kuren!

Donderdag was de chemo dag. Ik lag op een gezellige drukke kamer. Alle 4 de bedden waren bezet. Een mevrouw van 57 en een meneer van 80 waren voor de eerste keer, Teus voor de laatste keer en ik voor de 2e keer. We hebben veel gelachen en gepraat dus de dag was zo voorbij. Ook had ik niks te klagen over visite en telefoon. Ik heb de
2e nacht redelijk goed geslapen (de eerste was dramatisch)en moest gelukkig niet zoveel naar het toilet. Ik was met al dat vocht wat ze toedienen dit keer maar 1,8 kilo aangekomen t.o.v. woensdagnacht!! Ik voel me dus nu iets minder een Michelin poppetje dan de eerste keer!!!!

Vanmorgen om 09.00 uur mocht het infuus er eindelijk weer uit. Wat een heerlijk gevoel om zonder zo'n infuuspaal rond te lopen.
Heb vanmorgen nog ophef gemaakt met iemand van de planning. Ik moet namelijk 4 maart naar de longarts om te horen of de kuur aanslaat. De afspraak was gemaakt bij Dr. Staaks en niet bij mijn eigen longarts Dr. van Velzen. Dr. van Velzen is dan namelijk met vakantie. Een andere patiënt bij mij op de kamer heeft ook van Velzen als arts en die mocht ipv 4 maart 1 maart komen, de laatste dag voor van Velzen zijn vakantie. Ik vroeg toen meteen of ik dan ook niet 1 maart mocht komen. Was volgens haar allemaal niet mogelijk en ook niet noodzakelijk. Toen ben ik uit mijn slof geschoten, maar kreeg het niet voor elkaar. Ik was nog geen 10 minuten thuis of zij belde mij op. Ze had toch nog even overlegd met mijn oncologie verpleegkundige (zo goed Barbara? Haha) en die was het met mij eens. De afspraak moest worden verzet naar 1 maart zodat ik bij van Velzen terecht kon. Nu hen ik 1 maart een hele drukke dag voor de boeg. Ik moet namelijk eerst bloed prikken, dan een thorax foto laten maken en dan om 11.40 uur bij Dr. van Velzen zijn. Dan moet ik uiterlijk 12.30 uur in de auto zitten op weg naar het UMC waar ik een afspraak met de bestralingsarts heb. Maar dat maakt mij niet uit. Ik ben blij dat een bekend gezicht mij gaat vertellen of de kuur aanslaat of niet. En we gaan dit keer gewoon met zijn 6en naar binnen! Ik ben de patiënt en ik bepaal. Je wordt echt steeds assertiever in die dingen.

Nou dat was het wel zo'n beetje. Ik ga hopen dat ik mij niet zo ziek ga voelen als de vorige keer. IK laat jullie snel weer weten hoe het met mij gaat.

Dikke kus Debby